Breakdance. Czy taneczne akrobacje są dla dzieci?
Breakdance. Czy taneczne akrobacje są dla dzieci?

Breakdance. Czy taneczne akrobacje są dla dzieci?

Tańczyć można na nogach, ale również na plecach, barkach, głowie czy rękach. A jeśli dodamy do tego mnóstwo dynamiki, rotacji, trochę akrobatyki i nieskończenie wiele kreatywności to otrzymamy b-boying (wym. bibojing), wyjątkowy styl taneczny. Spróbujemy Was przekonać, że jest on ciekawą opcją na spędzanie czasu wolnego nawet przez przedszkolaki.

Zacznijmy od podstawowych wyjaśnień. B-boying to nazwa preferowana przez jego wykonawców, choć w mediach popularniejsze jest określenie „breakdance”. Styl powstał w nowojorskim Bronxie i jest jedną z osi kultury hip-hopu. Wykonawcy lubią eksperymentować z muzyką, ale najczęściej podkładem są gatunki breakbeats, funk i rap. Tancerze poruszają się na stojąco (tzw. top rocks), schodzą na ziemie (tzw. drops), tańczą przy ziemi dotykając jej rękami i nogami (tzw. footworks) oraz wykonują figury rotacyjne na głowie, rękach, barkach itp. (tzw. powermoves).

W tańcu wykonuje się dużą liczbę ewolucji wymagających sporej sprawności fizycznej, ale b-boying to jednak forma sztuki, w której trzeba przede wszystkim wykorzystać swoją kreatywność lub nauczyć się ją w sobie wzbudzać. Tancerze pracują, by stworzyć swój własny styl poruszania się.

Tancerki
Może i w nazwie stylu jest słowo, „boy”, ale jak widać dziewczyny tez tańczą!

Sprawność fizyczna i kreatywność to jednak nie wszystkie kompetencje, które może rozwijać  dziecko trenując b-boying.

Taniec:

  • pozwala się otworzyć i nabyć pewności siebie. Wraz z wzrostem umiejętności maleje nieśmiałość – i można wystąpić przez publicznością.
  • wyrabia systematyczność, która przekłada się też na inne aspekty życia. Początkujący tancerze ekscytują się efektywnymi ruchami i chcą je za wszelką cenę wykonać. To właśnie wymaga podtrzymywania motywacji do pracy i wysiłku.
  • uczy współpracy i szacunku do innych. Kultura hip-hopu, której bibojing jest jednym z elementów, bazuje na hasłach pokoju, miłości, jedności i zabawy. Ważna jest też zasada „each one teach one”, czyli „każdy uczy każdego”. Oznacza to, że każdy może się nauczyć czegoś wartościowego od drugiej osoby – zarówno uczeń od nauczyciela, ale i nauczyciel od ucznia. Często instruktorzy potwierdzają, że jedną z największych inspiracji są dla nich podopieczni posiadający niekończące się zasoby pozytywnej energii.
  • zachęca do ciekawości i poznawania świata oraz innych ludzi. Na pewnym poziomie nauki bboyingu zaczyna się rozumieć, że dla dalszego rozwoju niezmierne ważne są podróże i czerpanie różnorodnych inspiracji.

Gdy mowa o tym stylu tańca to wielu rodziców zadaje dwa pytania:

Czy to odpowiednie dla dziecka, które ma mniej niż 10 lat?

Oczywiście! Nawet dziecko, które jeszcze nie potrafi mówić można zacząć uczyć tańca! Jak? Chociażby poprzez puszczanie mu muzyki. Dziecko się z nią oswaja, zaczyna rozumieć czym ona jest. A to jest jeden z elementów nauki tańca. Jeśli chodzi o kroki taneczne, to są szkoły i grupy taneczne, gdzie można zapisać swoją pociechę na lekcje grupowe z instruktorem, który w umiejętny sposób będzie się starał zaszczepić bakcyla nawet u najmłodszych. W Rzeszowie najstarszą szkołą tańca funkcjonującą do dziś jest „Street-life School”.  Do grupy „hip-hop” przyjmowane są dzieci już od 3 roku życia, a do grupy „b-boying” od 5 lat.

Dzieci oglądają taniec b-boya
Dzieciom imponują takie pokazy i niejedno wyraża ochotę, żeby się tez tego nauczyć.

Czy to jest bezpieczne?

Tak, jeśli przestrzega się określonych reguł. Jak przy każdej fizycznej aktywności kontuzje mogą się zdarzyć, ale można minimalizować to ryzyko. Przed każdymi zajęciami przeprowadzana jest rozgrzewka. Ważne jest, żeby dziecko było pod kontrolą osoby doświadczonej, zwłaszcza na pierwszym etapie ćwiczenia tego stylu. Nauka zaczyna się od podstaw, które nie wymagają dużego wysiłku. W grupach dla najmłodszych często nawet po upływie okresu wstępnego, kiedy już uczy się trudniejszych figur, robi się to w sposób uproszczony tak, by każde dziecko mogło wykonać wszystkie kroki. Jeśli chodzi o grupy starsze, zwykle proces przechodzenia od podstaw do figur bardziej skomplikowanych jest skrócony, ale każdy instruktor w miarę możliwości podchodzi indywidualnie do każdego dziecka.

Podsumowując, b-boying to oryginalny, sprzyjający fizycznemu i społecznemu rozwojowi dziecka sposób na spędzanie wolnego czasu. Może się wydawać, że takie akrobacje nie są dla najmłodszych, ale tak nie jest. Wiele gwiazd tego stylu tańca zaczynało bardzo wcześnie – no i nie od najtrudniejszych ewolucji!

About The Author

Tancerz, instruktor tańca i miłośnik sportu. Jego stylem jest przede wszystkim bboying, któremu poświęcił najwięcej czasu i energii, ale kocha również house dance.

Related posts

Leave a Reply

Skip to content